De debuutoptredens van Wouter Spoelman en Ali Bitalzadeh mogen zeker niet onvermeld blijven: beide (inter?)nationale toptalenten wonnen snel, overtuigend en hun tegenstanders in vertwijfeling achterlatend. Ook Peter won, maar dan op de van hem bekende wijze: heel langzaam maar vrij zeker. Verder slaagde EJ's tegenstander erin al zijn voordeel te laten glippen, wat ons het enige gelukkige halfje opleverde. Hier stond tegenover dat Achim na een rustig potje het eindspel misschien toch had moeten winnen, André in een gelijk eindspel precies het verkeerde plan koos, Ronald zomaar zijn belangrijkste pion cadeau deed en Eef een eeuwig-schaakvariant ontweek om in een inferieur paardeindspel terecht te komen, waarin hij uiteindelijk moest erkennen dat het met een paard tegen een paard en randpion niet altijd zomaar remise is...
Kortom, het ware beter en niet onlogisch geweest, als we gewoon gewonnen hadden. Maar volgens de positivo's staan we er vergeleken met vorig jaar (toen de seizoensstart achteraf meteen het einde van de competitie betekende door het verlies tegen Max Euwe) nu beduidend beter voor: gewoon nog acht keer winnen en promoveren moet zeker lukken. En anders zijn daar altijd nog de troostende woorden 'ach, het is maar een spelletje, toch?' van de barman.
Uw verslaggever: André Langendijk
ING/ESGOO2-Unitas2 4-4
1.Peter Bolwerk - Geon Knol(1972) :-)
2.Achim Buendgen - Fons van Hamond(2055) :-|
3.Ali Bitalzadeh - Sander Velema(2030) :-)
4.Wouter Spoelman - Henk ten Doeschate(2010) :-)
5.Ronald Keizer - Micha Jans(2033) :-(
6.Evertjan Dondergoor - Fred Sluzewski(1962) :-(
7.André Langendijk - Coenraad Spaans(1998) :-(
8.Ernst Jan Pluim Mentz - Erik Meis(1890) :-|
============== +
4-4
Gebruiksaanwijzing: monitor c.q. clubblad kwartslag naar rechts draaien geeft een weergave van de gezichtsuitdrukking van de betrokken ESGOO-speler na afloop van de partij